En ineens zijn we 100 jaar teruggeworpen in de tijd… Het land lamgelegd door een epidemie. Een ziekte waar we vooralsnog geen vat op hebben. Iedereen afwachtend, angstig, verstard, in zelfgekozen isolatie. Onwerkelijke stilte in onze steden en in onze economie. Zo moet het er in vorige eeuwen ten tijde van de pest hebben uitgezien. “De ziekte waarde rond in het hele land…” – een bekende zin uit de geschiedenisboekjes, maar we maken het nu echt mee.
En ja, ineens zitten we dus thuis. Te werken weliswaar, maar toch… thuis. Buiten stilte. Geen geluid van verkeer, van winkels en horeca in de buurt, van langs slenterende mensen. Hoe onwerkelijk het ook is, en hoe onaangenaam de aanleiding ook moge zijn, toch heeft het wel iets rustigs. Alsof het leven even op de pauzestand is gezet.
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ineens vind ik de tijd om dingen te doen, die anders steeds in de vergetelheid raken. Dingen die steevast onderaan mijn to do lijstje bungelen en waar ik nooit aan toe kom. Vrije tijd lezen bijvoorbeeld. Geen misverstand, lezen doe ik voortdurend, de stapels naast mijn bureau en bed zijn er het tastbare bewijs van, maar het overgrote deel van dat lezen is uitgeverswerk, het lezen dat noodzakelijk is om onze uitgeverij te laten functioneren; boeken beoordelen, kijken of ze geschikt zijn voor ons fonds.
Het lezen waar ik nu over spreek, is het ‘vrijwillige’ lezen. Het lezen waarin mijn eigen boekenkast plots weer haar plek opeist. Die boekenkast die – ik zal eerlijk zijn – al een lange tijd een vooral ornamentele functie in mijn woonkamer had – meer een pronkstuk van culture ontwikkeling dan een gebruiksvoorwerp.
Die boekenkast zie ik ineens weer staan, en hij mij. Ik haal er boeken uit waarvan de ruggen mij lang onbewogen hebben aangekeken. Als een stilzwijgend, bewegingsloos publiek. Ze waren er wel maar ik registreerde ze niet. Ik weeg de titels in mijn hand, er ligt een dun laagje stof op, het papier is hier en daar gelig, als de kleur van foto’s van familie van vroeger; vergeten lievelingen, boeken van schrijvers die in periodes van mijn leven een grote rol hebben gespeeld, die ik haast dagelijks las. Ik dwaal weg bij favoriete passages, herlees verhalen die ik vroeger haast woordelijk kon navertellen. Aangenaam doezel ik weg in een literaire schemerwereld. Soms schrik ik even op, een vaag belletje dat in mijn hoofd afgaat: moet ik niet iets doen, in beweging komen, tot actie overgaan…? Nee, loos alarm, buiten blijft het rustig, niets eist mijn aandacht op, niks trekt aan me – alle tijd om dóór te lezen.
Hopelijk vergaat het u ook zo. Dat u deze Corona-tijd niet alleen maar als lastig en vervelend ervaart, maar dat u er ook de voordelen van herkent: de haast meditatieve rust die ons plotseling omgeeft. En misschien ontdekt u uw boekenkast ook weer even (dat vergeten meubelstuk) en vindt u ook de tijd voor zo’n langzame slentertocht langs de vroegere favorieten.
En natuurlijk ben ik – en zijn wij bij Eenvoudig Communiceren – niet alleen met onze boekenkast bezig. Voor ons geldt zoals altijd: nieuwe tijden, nieuwe uitdagingen. De behoefte aan digitaal lezen en luisterlezen is de afgelopen weken exponentieel gegroeid, zo hebben we gemerkt. En daar spelen we meteen op in. Kijk maar naar onze pagina Lezen in tijden van Corona. Daar vindt u voorgelezen boeken, meeleesboeken, digitale boeken en natuurlijk onze Start!-krant, nieuws voor u, digitaal! De komende weken zult u dus ook aanbod van E-books op onze website aantreffen, zodat onze lezers ook vanuit huis kunnen lezen.